|
Post by Faith on Apr 19, 2009 9:12:42 GMT -5
Faith mærkede hvordan tårer pressede på, men nægtede at lade dem komme frem. hun ville ikke græde foran ham! ''Fordi... Fordi man kun skal gøre det med nogen man elsker! Så slip mig! Du skal ikke ødelægge det!'' råbte hun grædefærdig og lød næsten menneskelig. hun hadede følesen af hans læber på hendes hage og lavede et hurtigt ryk med hovedet, så hun kunne komme lidt væk fra ham igen.
|
|
|
Post by punja on Apr 19, 2009 9:20:12 GMT -5
Dugrim tænkte lidt over svaret på sprørgsmålet og godtog det. Han tog sin bukser ordentligt på igen, men han ville stadig være sikker på at han ikke blev bidt i samme øjeblik han vendte rykken til. "hmm en okay begrundelse Faith, jeg er rimelig sikker på vis jeg vender ryggen til dig vil du bide mig." sagde han venligt. "eller bliver jeg desværre nød til at dræbe dig, kan du love mig at du ikke bider mig i samme sekund jeg er væk?" sagde Dugrim lidt surt
|
|
|
Post by Faith on Apr 19, 2009 9:26:54 GMT -5
Faith så irriteret på ham, ''Ligner jeg en, der har kræfter til at gøre det nu?'' spurgte hun træt og ventede bare på, at han skulle flytte sig, så hun i det mindste kunne dække sig selv til. Hun betragtede ham lidt inden hun vendte ansigtet væk fra ham, tænkt, at hun havde set ham som et offer, men selv var endt som hans. det irriterede hende grænseløst, men i det mindste trak han sig tilbage nu.
|
|
|
Post by punja on Apr 19, 2009 9:39:47 GMT -5
Før Dugrim rejste sig kyssede han hende hurtigt på kinden, og gik lidt væk fra hende, mens han hurtigt kiggede ned over hendes krop, dejlig krop tænkte han, fordi han havde kunne se den da han lå oven på hende. han trak hurtigt sin eneste trøje af og kastede den hen til hende. det gennered ham ikke at gå rundt uden, noget på overkroppen, men det han vidste om hende, var i hver fald hun ikke ville det. "du kan godt bruge dine bukser stadig, så ødelagte er de ikke" sagde han venligt mens han kiggede på hende.
|
|
|
Post by Faith on Apr 19, 2009 9:48:06 GMT -5
Faith snerrede svagt da han kyssede hende og dækkede hurtigt hendes overkrop, efter han havde rejst sig. Hun tøvede ikke med at tage hans trøje og tage den på. hun forstod dog ikke, hvordan han pludselig kunne skifte mening og pludselig være næsten rar? Hun så ned imens hun rettede på trøjen, som var for stor til hende. hun svarede heller ikke på det han sagde, da der ikke var noget at sige.
|
|
|
Post by punja on Apr 19, 2009 9:52:20 GMT -5
Dugrim kiggede bare en enkelt gang på hende og sagde venligt "Forvel Faith" , men da han var kommet forbi nogle træer og han vidste hun ikke kunne se ham mere, gik han i skyggeform og listede hen mod hende igen. Han ville nemlig gerne vide hvor han kunne finde hende henne. Han satte sig ventende op af et træ, og ventede på at hun ville gå... han kunne ikke forstå hvorfor hun ikke går. mens han ventede begyndte han at kigge rundt efter sine knive, men han kunne ikke finde dem. Øv nu skal jeg jo ned til smeden, for at få nogle nye. tænkte Dugrim surt
|
|
|
Post by Faith on Apr 19, 2009 9:58:33 GMT -5
Faith rejste sig udmattet og ledte efter stien, som førte ud af skoven og tilbage til byen. Hun fandt hurtigt stien og tøvede ikke med at følge den. hun rystede kort på hovedet, så hendes krøller faldt på plads og dækkede det meste af hendes ansigt. Hun frøs på grund af kulden og lagde hendes arme om sig selv, et forsøg på at holde varmen. et par bandeord lød fra hende imens hun gik og hun strammede grebet i blusen. nu ville hun bare hjem.
|
|
|
Post by punja on Apr 19, 2009 10:02:24 GMT -5
Da hun endelig satte sig i bevægelse gik det forholdsvist hurtigt. Så han blev nødtil at små løbe for at følge med. Man kunne tydeligt se på hun frøs, hendes hår var koldt og vådt, og hun rystede som jeg ved ikke hvad. Han havde egentligt lidt medliden hed med hende, men hun havde trodsalt angrebet ham.
|
|
|
Post by Faith on Apr 19, 2009 10:15:37 GMT -5
Faith kunne ikke fornemme, at hun blev forfulgt men gik alligevel ret hurtigt. hun ville bare tilbage til byen hvor hun kunne slappe af. andet havde hun ikke planlagt, måske noget nyt tøj ville alligevel være smart?
//OUT
|
|
|
Post by punja on Apr 19, 2009 10:19:37 GMT -5
Dugrim fulgte bare efter hende, da de kom ned i byen gik hun bare rundt, som om hun ikke havde et hjem. Så han tænkte "hun har vel nok ikke et hjem" Så gik han ud af skyggeform og gik i sin standart form og stadseret ned mod smeden, hvor han ville bestille nogle nye knive. Han syntes det havde været en intersant dag, men han håbede dog at de ville mødes igen en anden gang
//out
|
|