|
Post by punja on Apr 18, 2009 17:27:50 GMT -5
Dugrim sagde venligt "Det her skal nok blive intersant", mens han bevægede sig rundt omkring hende, men han var stadig meget omhyggelig med ikke at træde på for mange kviste. på et tidspunkt var han lige bagved hende så han rakte ud og rørte hendes hår og rev, kort men hårdt, velvidne at det var et farligt træk han gjorde. Han skyndte sig at spring tilbage, i tilfælde af at hun ville slå efter ham, i ren refleks.
|
|
|
Post by Faith on Apr 18, 2009 17:38:15 GMT -5
Faith vidste, at han holdt øje med hende, fornemmelsen af det var i hvert fald stærk. Hun havde rejst sig en smule op, så hun ville kunne reagere hurtigere og kneb øjne en smule sammen. Hun lyttede intenst efter ham og ventede bare på hans træk. En dyb og faretruende hvæsen kom fra hende efter han rev hende i håret og hun drejede sig hurtigt. endnu en gang blottede hun tænder af vrede og slog hurtigt ud efter ham.
|
|
|
Post by punja on Apr 18, 2009 17:44:28 GMT -5
Slaget ramte ham lige brystet, han faldt halv chokket bagover, han havde igen set hende som for langsom, men af mange års træning sprang han op på benen igen, og løb væk i god afstand til hende igen. han begyndte lige så stille at kræse rundt om hende igen, ellers ville det her jo aldrig en ende få. Men han kunne dog stadig mærke kraften af slaget, hun havde givet ham i brystet
|
|
|
Post by Faith on Apr 18, 2009 17:49:06 GMT -5
Faith rejste sig helt op og rankede ryggen tilfreds, imens hun dog stadig lyttede efter enhver lyd og strejf af hans fært. Hun løftede hovedet en smule igen imens hun bevægede sig lydløst hen imod hans retning, men stoppede hurtigt. han fært forsvandt for hurtigt, så hun kunne ikke fastslå, hvor han var. ''Kujon...! fnøs hun vredt imens hun fortsat iagttog området omkring hende. Det irriterede hende grænseløst, at hun ikke kunne lokalisere ham overhovedet.
|
|
|
Post by punja on Apr 18, 2009 17:56:07 GMT -5
"Hmm, siger du Kujon" råbte Dugrim drillende over fra den anden side, i sin skyggeform. Han listede lidt tættere på, det underholdt ham egentligt at hun ikke kunne fange ham. " vi har bare vær vores måde at kæmpe på, vær glad for du ikke har ireteret mig så frygtligt meget mere, så ville der ikke være så meget til bage áf dig." som et advarsel, gik han ud af sin skyggeform, trak en lille kaste kniv op af en skede på indersiden af skoen, og kastede den en håndsbredte over hendes hoved og gik i skyggeformen igen , men var dog længe nok i normal form til at hun kunne, se ordentligt hvor han var. det vidste han også selv godt, det gjorde det hele bare så meget sjover, men han vidste at han skulle hurtigt til at komme væk, eller kunne det nemt gå galt, så hurtigt som hun bevægere sig.
|
|
|
Post by Faith on Apr 18, 2009 18:02:15 GMT -5
Faith drejede omgående hovedet i den retning, hvor han havde stået, da han råbte først men blev alligevel lettere overrasket, da kniven ramte træet bag hende. Hun snerrede vredt imens hun greb fat i skaftet på kniven og trak den ud af træet. Det tog hende ikke mange sekunder, før hun bevægede sig hurtigt imod den retning han havde stået i, da han kastede kniven. ''Kalder du dette at kæmpe? Du gemmer dig som en kujon!'' snerrede hun hurtigt og opfangede hans fært.
|
|
|
Post by punja on Apr 18, 2009 18:08:35 GMT -5
Hun var kommet alt for hurtigt, derhen så nu skulle han bare i afstand, selv om han var en skygge var han ikke helt lydløs. så han satte i sprint hen mod et træ, og nærmest bogstavligttalt løb han direkte op af den, han løb et lille stykke op før han satte af fra træstammen og hoppede op og tog fat i en af grenene og svang sig op på den, derfra råbte han ned til Faith "Hvem siger jeg gider at kæmpe, lige nu leger jeg bare med dig." Han kunne se på hendes fart, at vis han ikke var spurtet ville han være kommet i nærkamp med hende, og det er ikke så sjovt
|
|
|
Post by Faith on Apr 18, 2009 18:16:03 GMT -5
Faith fornemmede hvordan han bevægede sig væk og fulgte hurtigt efter, men stoppede alligevel et stykke fra træet. Hans fært var væk igen. hun bandede lavmælt og iagttog igen omgivelserne. ''Du er stadig en kujon og din undskyldning er dårlig. Har du ingen værdighed?!'' råbte hun vredt og ventede på hans svar, som måske kunne forråde hans position. provokere hendes modstanderne faldt i hendes smag, da de fleste ikke kunne tage det særlig godt.
|
|
|
Post by punja on Apr 18, 2009 18:27:23 GMT -5
Dugrim mærkede stille efter om grenen var tyk nok til at man kunne hoppe fra den uden at larme for meget, det var den. Ja, ja provoker du bare løs min fine ven sagde han meget svgt og stille for sig selv. han kiggede ned på hende og så hun var stoppet op og snakkede provokerne til Dugrim. Så Dugrim gik helt ind til stammen og løb så hurtigt hen mod stedet han ville hoppe ned i hovedet på Faith, han hoppede, og faldt 1 sek 2sek 3sek gjorde sig klar til at ramme hendes hoved med begge fødder i skyggeform. 4 sek går ud af sin skyggeform, så der er noget mere vægt bag nedslaget 5sek Dugrim rammer hende, og væltere forover fordi hun vælter, men sidder dog stadig på hende så hun ikke rigtigt kan gøre noget. knvien var røget en arm længde foran Faith, men det havde han ikke set
|
|
|
Post by Faith on Apr 18, 2009 18:38:34 GMT -5
Faith fangede hans fært lige da han skiftede ud af skyggeform og gispede hurtigt inden hun blev ramt. Hun stønnede højlydt da hun ramte jorden og lukkede automatisk øjnene imens. hun vred sig omgående da hun opdagede, hvad der var sket og blev fuldkommen rasende. Det hele gik da også gjaldt for hende. Hvorfor var hun pludselig blevet ofret? Det var ikke rigtigt! en hidsig snerren kom fra hende og hun holdt hendes øjne lukket.
|
|
|
Post by punja on Apr 18, 2009 18:47:01 GMT -5
Dugrim vendte sig hurtigt om så, han kunne sidde ordentlig oven, på Faith og gøre sådan hun slet ikke kunne gøre noget. Han maste med alt sin vægt ned mod hende, mens han trak den anden kniv ud af hans sko. Den brugte han ligenu til at skære hende i ryggen,så alt tøjet gik i stykker. bagefter stak han hovedet ned ved siden af hendes og hviskede "aldrig prøv at angribe mig igen, næste gang dør du" han hoppede nærmest op og løb væk i en okay afstand
|
|
|
Post by Faith on Apr 18, 2009 18:58:09 GMT -5
Faith snerrede igen vredt og forsøgte stadig at vride sig imens han skær ryggen af hendes tøj op. Hun satte sig hurtigt op imens hun sørgede for, at holde tøjet oppe. ''Hvis du ikke havde brugt din skyggeform, så ville du ha været død nu! Kujon!'' råbte hun vredt efter ham og spyttede på jorden ved siden af hende. alligevel havde hendes kinder igen fået farve, det ville bliver svært at komme hjem, med tøjet på den måde. Hun snerrede igen irriteret og strammede grebet i hendes tøj.
|
|
|
Post by punja on Apr 18, 2009 19:09:33 GMT -5
"Hva skal du provokere mig mere?, du ber selv om det " siger han surt. Han kaster kniven han stadig har i hånden i en flydenede bevægelse mod Fiaths ben, omkring skridtet, fordi han ved enten må hun give slip på sit tøj eller undvige kniven, mens han i samme bevægelse trækker sine 2 sidste knive og løber og mod Fiath i vild spurt. Dugrim brasere simpelt hen direkte lige ind i Fiath, og væltere hende omkuld, han forstår ikke hun ikke forstår at hun ikke kan kæmpe mod ham inu, hun er simpelt hen ikke stærk nok. Han tager hurtigt den ene af knivene og holder den hen over hendes hals lige så den begynder at bløde lidt, mens han bruger den anden til at snitte resten af hendes tøj i stykker og lidt af hendes hud. Han vil nødig ødelægge noget så smukt som hendes krop, men hendes tøj må nu godt blive ødelagt. Han ignore hendes slag og forsøg på at komme fri
|
|
|
Post by Faith on Apr 19, 2009 3:34:10 GMT -5
Faith nåede mirakuløst at gribe kniven og snerrede hurtigt efter, da han pludselig brasede ind i hende. Hun begyndte omgående at vride sig og strammede grebet om kniven i hendes hånd. Automatisk, strakte hun hendes hals da hun mærkede kniven og bed sig hårdt i læben, da han ødelage hendes tøj endnu mere og snittede i hendes hud. Af vrede, bevægede hun pludselig hånden med kniven og hamrede den direkte ned i hans lår imens hun så koldt på ham. Han skulle ikke stro, at hun bare gav op uden videre.
|
|
|
Post by punja on Apr 19, 2009 3:59:59 GMT -5
Dugrim bed tænderne sammen af smerte, hvor havde hun fået den kniv fra spurte han sig selv. Men hans greb løsened sig dog lidt, da slaget ramte ham. Han begyndte at rive det ynkelige tøj af hendes krop "Stop, med at gøre modstand, du får afligevel ikke noget ud af det." hvæsede Dugrim ind i hendes ører, mens han brugte den anden kniv til at stikke den ned i den arm hvor hun havde kniven i, ikke hårdt men nok til at give nogle smerter, og få hende til at forstå hun skulle slippe kniven.
|
|