|
Post by Faith on Apr 17, 2009 17:57:07 GMT -5
Faith bed sig fortsat i læben og så endnu engang ned. hun var jo komplet håbløs, knald rød i hovedet og hun kunne umiddelbart ikke få flere ord frem. Typisk. Hun bed sig hårdere i læben imens hun forsøgte at koncentrere sig om noget andet, var han egentlig ikke hendes offer? hun var efterhånden blevet mere hans, så spillet var blevet vendt. grebet i hendes bluse blev igen strammet af svag vrede og der kom stadig ikke en lyd fra hende.
|
|
|
Post by punja on Apr 17, 2009 18:07:46 GMT -5
Dugrim undrede sig over hvorfor hun blev mere rød i hovedet, end hun allerede var. "Jeg går lige lidt væk så du kan få styr på dine følelser igen, okay Faith." han begyndte lige så stille at gå baglends væk, selvom det ikke var nødvendigt, fordi Faith så ikke ud til at sanse andet end hende selv. så da han var kommet lidt væk gik han ikke skyggeform, og satte sig op af træet og vendtede på at stoppede med at være så rød i hovedet, det førte jo ingen vejne når hun ikke svarer. 1 min 2 min 3min
Nu begyndte Den knaldrøde farve at gå væk lige så stille, så han gik over mod hende igen, men standsede i god afstand til hende så hun ikke blev gennert igen.
|
|
|
Post by Faith on Apr 18, 2009 2:38:49 GMT -5
Faith rømmede sig endnu en gang og så på ham med et lettere flovt blik. ''Tak...'' mumlede hun stille og løsnede grebet i hendes bluse en smule. et svagt suk kom fra hende og hun så en smule mere afslappet ud, ''Nu kender de mit navn, så har jeg vel ret til at kende deres'' sagde hun stille og betragtede ham mere vågent igen, nu måtte hun ikke tabe fokus igen, ellers kunne det sikkert gå helt galt.
|
|
|
Post by punja on Apr 18, 2009 10:16:00 GMT -5
!"det har du vel, jeg hedder Dugrim" sagde Dugirm afslappet. Han overvejede at gå hjem, men nej det her kunne blive intersant. Hva, laver du egentlig her ude?" spurte Dugrim venligt. Der kunne nemt være en masse forskellige muligheder, jeg er jo her ude for at sliippe for alt larmen.
( håber det er okay, er fuldstændig smadret, har lige været til Live rollespil i 5 timer, Faith)
|
|
|
Post by Faith on Apr 18, 2009 11:15:22 GMT -5
(lol, jeg er smadret fra arbejde, så vi står lige på det punkt xD )
Faith nikkede afslappet da han fortalte hans navn og betragtede ham stadig imens. Hun bed sig dog svagt i læben, da han spurgte hende, hva hun lavede der. Hun kunne jo ikke ligefrem fortælle sandheden, at hun havde ventet på et offer og umiddelbart havde fundet et nu, men hvad skulle hun så sige? ''Gik bare en tur... Vejret er ikke ligefremt dårligt i dag, og de?'' spurgte hun stille og høfligt.
|
|
|
Post by punja on Apr 18, 2009 14:45:08 GMT -5
Dugrim svared med et stort smil " Jeg er blot herude for at slappe af, slippe fra byens larm." Dugrim begyndte at spadsere lidt rundt, fordi han stod i skyggen, der var ikke så varmt igen. Han undrede sig over hvorfor hun blev ved med at bide sig i læbben, var det fordi noget gennerede hende, eller prøvere hun at lyve.? " er der noget der gennere dig siden du bider dig i læben?" spurte han venligt.
|
|
|
Post by Faith on Apr 18, 2009 16:23:18 GMT -5
Faith så ned på jorden og overvejede kort, om hun skulle sætte sig ned igen. Men ville det ikke bare gøre hende langsommere? Et angreb kunne bliver ødelagt pga. få sekunder, og det turde hun ikke risikere. ''Bare en dårlig vane, ikke noget de skal bekymre dem om...'' svarede hun stille og betragtede ham igen, dog nu mere grundigt end før; Krops bygning, umiddelbare styrke og et gæt på hurtighed.
|
|
|
Post by punja on Apr 18, 2009 16:31:08 GMT -5
"okay" sagde Dugrim. " hvad er du egentlig, du er næsten for pæn til at være et almindeligt menneske?" spurte Dugrims forsvarsberedt. Han var meget usikker hvad han skulle stille op med denne kvinde. Han begyndte at hoppe lidt op og ned, for at få varmen, og være klar til at komme væk, så han var varm når han skulle til at løbe. Han gad ikke engang at kigge på hendes pæne krop mere, han kiggede udelukkende efter et tegn på at hun skulle til at gøre noget.
|
|
|
Post by Faith on Apr 18, 2009 16:34:35 GMT -5
Faith hævede spørgene det ene øjenbryn imens hun så nogenlunde overrasket ud. ''hvad jeg er? Skal jeg tage deres spørgsmål som et kompliment? Ellers tror jeg ikke, at jeg forstår det helt...'' Sagde hun med en uskyldig tone og lagde hovedet lidt på skrå imens hun fortsat betragtede ham. Hun kunne godt fornemme, at han ikke var menneske, men derfor ville hun ikke afsløre sig selv.
|
|
|
Post by punja on Apr 18, 2009 16:41:51 GMT -5
"En som dig burde, da vide at der er vampyrer, varulv og lignede herude, men jeg tro du enten er et udsædvanligt smukt menneske eller en vampyr. du er ikke smuk nok til at være en daktizianer." sagde han venligt. Hmm, hvis hun er en vampyr er det nok ikke sågodt at gøre hende sur, men hvad så" tænkte han for sig selv. hun har ikke noget at være overrasket over, hun burde have vidst at sådan et spørgsmål ville komme.
|
|
|
Post by Faith on Apr 18, 2009 16:53:54 GMT -5
Faith så på ham i nogle sekunder, før hendes blik blev forfærdeligt koldt og hårdt. hun knyttede begge hendes hænder og blottede hendes skarpe tænder I et koldt grin. hun bevægede sig få sekunder efter, kastede sig selv over ham og tvang ham ned på jorden, så hun sad på hans mave, ''Selvom jeg ikke er stolt af min race, skal du ikke virke nedelagende! Hvad er du?!'' snerrede hun vredt og blottede igen hendes tænder.
|
|
|
Post by punja on Apr 18, 2009 16:59:16 GMT -5
Dugrim grinede høj´lydt, "Har du ikke gættet det inu?" selv om han var chokket over hvor hurtig hun var, han burte være bedre forberedt da hun viste sine tænder. "så du er altså en vampyr." Dugrim ignorede det faktum at han blev holdt nede mod jorden og gik i skyggeform, og forsvinder ind i Faiths hjerne, men uden at gøre opmærksomt på at han var der
|
|
|
Post by Faith on Apr 18, 2009 17:04:10 GMT -5
Faith så mere irriteret på ham, skulle hun ha gættet det? Hun var ikke særlig kendt med de andre racer, men han kunne ikke være en vampyr, ej heller en daktizianer. Hun snerrede igen og var tæt på at miste sig selv. Lade instinkterne tage over og være ligeglad, men hun ville vide, hvad han var. ''Nej, det har jeg ikke gættet! Men tillykke, du gættede hvad jeg er!'' hvæsede hun faretruende og pressede ham hårdere ned imod jorden.
|
|
|
Post by punja on Apr 18, 2009 17:17:38 GMT -5
"jeg er en Dowvas, hvis du endelig vil vide det" svared Dugrim surt. Dugrim prøvede at rulle sig væk under, hende men det gik ikke helt som han havde håbbet på. nu sad han bare fast imellem hendes arme, og kunne ikke så nemt igen komme væk. Han slog knæet op i hendes mave så hun knækkede lidt sammen, men kun lige nok til at han kunne komme op og stå og komme lidt væk fra hende, mens han løb et pænt stykke væk fra hende gik han i skyggeform, og stillede sig op af et af træerne, jeg tror det kommer til at tage hende noget tid at finde mig
|
|
|
Post by Faith on Apr 18, 2009 17:21:47 GMT -5
Faith hostede irriteret og fik nogenlunde styr på sig selv igen. Hun satte sig op og så lydløst omkring imens hun blottede tænder af vrede. Typisk, en Dowvas havde hun ikke været forberedt på, da hun end nu ikke havde mødt en af den slags. Hendes sanser burde være gode nok til at finde ham, selvom hun ikke var fuldblods vampyr. Hun løftede hovedet en smule og ledte efter hans fært i luften.
|
|