|
Post by Haru on Mar 31, 2009 13:01:48 GMT -5
Stien, måske ikke lige det sted, man ville finde den mørke skikkelse, som havde trukket sig en smule tilbage fra alt det der foregik i landsbyen. Men det var der nu ikke nogen bestemt grund til. den mørke skikkelse var nu ikke fuldt påklædt eller jo hvis man vidste hvem det var, så var han. For Haru havde nu aldrig været fuldstændig påklædt, men sådan var han bare. Det skete dog en sjældent gang eller to, at han tog noget over sin overkrop, men det var ikke denne dag. Hans vinger var som de nu lige lystede. Han holdt nu aldrig styr på sine vinger, men det var ham også ligegyldigt, det var også et slags kendetegn hos ham. Solen var der dog, men den stod ikke højt på himlen, men om den var på vej ned eller op, det var et godt spørgsmål. For at give svar på spørgsmålet, så var den ved at være hen på aftenen, hvor Haru havde bevæget sig ud, uden at bliver opdaget.
|
|
|
Post by Fontaine on Mar 31, 2009 13:10:35 GMT -5
Fontaine sad ved et træ i nærheden a Haru, han viste godt det var Haru, for selv om han var vokset op i skoven havde han da kenskab til det meste efter som han kunne lig at hænge ud i nærheden a slottet, han sad og nød den stille aften i skyggen a træet, han så Haru og bugget dybt for denne prins med de venlige ord "godaften min grusomme herre. de ser ekstre godt dyster ud idag det klæder dem fortraffeligt" han blev ved med at bugge og ventede en lille reaktion fra Haru bare så meget som et blink med øjet var han tilfres, da han godt kendte til Haru's koldblodighed
|
|
|
Post by Wylfenstain on Mar 31, 2009 13:12:44 GMT -5
wylf kom gående fra lands byen af med et fælt smil på læben han havde en ged slæbene hen af jorden bundet i et reb han så op og lagde mærke til dødsenglen han kiggede roligt på ham og da han kom tættere på så han at det var haru en af lords afkom *hvad laver han nu her bør han ikke blive på sit slot* da han kom tæt nok på bukkede han meget kort næsten ubemærkeligt ''hey hvad laver du her''
|
|
|
Post by Haru on Mar 31, 2009 13:20:54 GMT -5
Haru hørte to stemmer, men han svarede først på den mere høflige stemme af dem. Hans blik rettede sig mod Fontaine og et smil bredte sig på hans læber. Der var egentlig et grin på vej, men det kom aldrig frem til sit mål. Han vendte sig om mod Wylf og hans blik blev helt koldt, mere end koldt faktisk. "De burde ikke tale til mig på den måde" sagde han hårdt og koldt, da det irriterede ham meget, at folk bare talte til ham, som var han ligesom alle andre og det var han bestemt ikke. Haru vendte sig mod Fontaine og nikkede lidt. "De kan tale" sagde han med et koldt grin og lod hænderne glide ned i hans bukselommer.
|
|
|
Post by Fontaine on Mar 31, 2009 13:27:37 GMT -5
Fontaine så stille på haru men der var ikke frygt i blikket nærmer en længsel efter at følge ham og lære hans ondskab til fulde han svarede "ja min dyster herre og sig endelig til vis jeg kan pine den mindste sjæl for dem du almægtige Haru" han gik denne gang i knæ med bøjede hovede for Haru
|
|
|
Post by Wylfenstain on Mar 31, 2009 13:36:20 GMT -5
wylf så koldt på Haru ''jeg hved udemærket hvordan du skal tiltales men jeg er en af din fars bedste mørkeridder og det har nu ikke været en af mine gode dage'' wylf så koldt på fontaine ''selvom den gut der hved hvem du er og slikker ald det røv han kan har han endu ikke vist sig værdig over for din far endnu'' derefter vendte han hovdet mod fontaine ''DU SKAL END IKKE TÆNKE PÅ AT PINE MIG før jeg bider hovedt af dig''
|
|
|
Post by Haru on Mar 31, 2009 13:51:43 GMT -5
Haru kunne ikke holde et grin tilbage, så det flød ud over det hele. Grinet var koldt og ondt, som sædvanlig. Han så på de to herre, som stod foran ham. "Ingen og jeg mener ingen, kan fedte for mig" sagde han og fik kvalt grinet i hans kolde svar. Han så på Wylf, om han så var en gud så var han ligeglad med ham. Men det var noget andet, hvis det havde været hans far, som han var stødt på. Haru så på dem og gik bare udenvidere, hverken sige noget eller antyde til noget, videre væk fra dem. Han så op på den mørke himmel og fortsatte sin vandring.
|
|
|
Post by Fontaine on Mar 31, 2009 14:08:24 GMT -5
Fontaine så på wylf, "hvad hentyder du til" lød det vræt fra hans stemme hans øjne begyndte at gløde røde i det han så på wylf a raseri, han havde nu rejst sig fuldt op og var halvt ved at falde i et med skygerne, han tænkte over om han skulle angribe eller ladevær, det var trosalt en varulv han var imod, han vendte hovede mod Haru og så efter ham med et smil på læben
|
|
|
Post by Wylfenstain on Mar 31, 2009 14:18:44 GMT -5
wylf sprang frem mod ham mens han forsøgte at tage fat i halsen på ham ''JEG ER EN MØRKERIDDER'' råbte han af ham ''og du er bare en lille mide'' wylf var vred tænk at nogen kunne behandle ham sårdan ''derefter så han over mod Haru ''Haru jeg hved du er lord's søn'' der kom en kort pause hvorefter han sagde ''men hvordan har du tængt dig at jeg skulle til tale dig''
|
|
|
Post by Haru on Mar 31, 2009 14:24:49 GMT -5
Haru stoppede op og farede tilbage til dem begge to uden så meget, som at trække en mine omkring det hele. Hans vinger spredte sig ud. "De er mørkerider, ja det har vi fattet, men opfør Dem lige som en moden mand" sagde han hånligt og lod blikket glide frem og tilbage på dem. "Og de skulle være mænd" tænkte han koldt og rystede lidt på hovedet af de to herre. Hans grin kom frem igen og hans blik så hånligt på dem begge. Han havde ikke mere at sige, heller ikke et svar til Wylfs spørgsmål, det var ikke nødvendigt, det mente han i hvert fald ikke.
|
|
|
Post by Fontaine on Mar 31, 2009 14:31:27 GMT -5
vær enest gang wylf forsøgte a gribe efter fontaine forsvandt han og dukkede på igen på samme plads, han smilede brædt og træk sig lidt væk da Haru kom tilbage, 'det kunne være sjovt at demonstrer sig lidt for Haru nu' tænkte han for sig selv, han blev helt skygge og dukkede igen op bag wylf "intet fysisk angrab kan skade mig vis jeg er forberedt" sage han stille
|
|
|
Post by Wylfenstain on Mar 31, 2009 14:36:26 GMT -5
wylf vente sif mod haru han var gal nok var han prins men han skulle ikke tiltalle ham på den måde han skulle til at kaste en spydighed mod ham men lodværre *ikke en af hans gode dage* tængte han kort for sig selv og vente sig tilbage mod fontaine ''du er intet vær du tør ikke engang kæmpe ordenligt''
|
|
|
Post by Haru on Mar 31, 2009 14:41:34 GMT -5
Haru trak sig væk uden så meget at sige et ord. En tanke havde strejfet ham, som han brød sig om, derfor havde han trukket sit tilbage, ikke af nogen anden grund. Han stod lidt med hænderne i lommerne og betragtede de to herre, som snart ville komme op og toppes, hvis de da ikke allerede var det. "tåbelige folk, tænkt at bruge tiden her" tænkte han roligt, men han blev dog stående og ventede, håbede på at der snart ville ske noget, men det regnede han også med. Efter som det var de to, så virkede det som en meget sikker tanke, han havde fået sig. En tanke, som kun kunne vides af ham medmindre at man kendte ham utrolig godt og det var der ingen som gjorde.
|
|
|
Post by Fontaine on Mar 31, 2009 14:47:21 GMT -5
fontaine stirede længe på Wylf, "du vil ikk slås mod mig" sage han stille og for at vise han mendte det blev han en skygge, han gik ind i wylf's hovede og havde nu krammet på hans hjerne, han trykkede lidt her og der de steder hvor han viste det gjorde mest ondt, han fremskød en stemme i wylf's hovede som sage "du er ikke den første varulv jeg har nedlagt" han hoppede ud a hovede igen og tog igen form a en mand foran wylf
|
|
|
Post by Wylfenstain on Mar 31, 2009 15:04:56 GMT -5
wylf vred sig ''HOLD DIG FRA MIG'' råbte hen ud mod det sted font stod ''du har ikke set hvad jeg kan gøre'' sagde han vredt hans krob begyndte at ændre form han begyndte at forvandle sig *lad os se hvad du vil gøre i hovedt på en varulv* og kort efter stod en stor sort varulv og knorrede vredt forskellige billder røg gennem hovedt på ham billeder af de mennesker og børn han havde drabt gennem tiden wylf hylede mod månen ''kom frem din lille gnom og hvis hvad du kan''
|
|