|
Post by wiliam on Apr 23, 2009 5:15:15 GMT -5
( bare lige så du ved det, så kigger du på dig selv med vinger Nazil. men det er fint nok, han gad heller ikke lave en perfekt kopi af dig)
jamen hej med dig, smukke vinger du har Nazil sagde William og viftede lidt med hans vinger. og så hoppe han ud af sin form, og blev til sig selv igen. nu har jeg ikke brug for det her mere. sagde han og smilte. nå ja, tronsalen er lige optaget af en tjener der gør rent. så ved ikke om vi kan komme der ind lige nu
|
|
|
Post by wiliam on Apr 23, 2009 5:16:07 GMT -5
nå ja...... er noget jeg siger
|
|
|
Post by punja on Apr 23, 2009 9:28:32 GMT -5
"hmm, okay " sagde Dugrim. Så skete der et væld af begivenheder, som han ikke forstod. først sagde Nazil "hey wiliam" til en der lignede hende selv bare med vinger, så kom wiliam ud af den krop, som lignede hendes. Dugrims hjerne gik lidt i chok over at der var 2 Nazil og så var der en og en wililam, der skete lidt for meget underlige ting lige nu. "Hvad sker der her" råbte Dugrim højt. Han forstod det ikke helt. Han gik over ved siden af Nazil så han bedre kunne få et overblik over det der lige var sket. Dugrim begyndte at blive lidt sur, han havde lige troet at han kunne være sammen med Nazil, og lærer slottet bedre at kende. og måske hygge sig lidt med hende.
|
|
|
Post by purple on Apr 24, 2009 3:51:12 GMT -5
Nazil smilte blot til Wiliam, da han sagde at dr var nogen inde i tronsalen. Som om det betød noget som helst at der var en i gang med at gøre rent i tronsalen, det var jo ikke som om de skulle indtage tronsalen eller sådan noget, selv om hun nok hellere lige måtte tjekke hvem det var der var i gang der inde. Hun så på Dugrim der havde stilt sig ved siden af hende og kunne ikke helt skjule et lille grin, over at han ikke havde forstået hvad der var sket. "Kære Dugrim. Der er kun en som mig her på slottet, og jeg har hverken vinger elle sort hud. Den eneste der kunne finde på at imitere mig med sort hud og de vinger.." Hun så smilende på Wiliam, da hun lagde tryk på 'de'. ".. Ville være Wiliam." Efter at have boet på slottet i så lang tid, lærte man et og andet om dødsengle, skyggefolk og hvilke andre væsner der ellers var på slottet. Hun så ganske kort på Dugrim, for at se om han havde forstået det nu. Så svært kunne det vel ikke være at forstå det der var sket, Wiliam var jo bare en dødsengel, lige som Dugrim blot var en dowvos.
|
|
|
Post by wiliam on Apr 26, 2009 11:30:32 GMT -5
William smilte over til dem, ja, selvfølig er det da mig. men jeg må stadig sige, at det klære dig med vinger, og Dugrim.. du trode lige du var den eneste af os som kunne skifte form.. ha ha ha jeg syns det er sjovt du du trode at Nazil.....haha William stod sådan de næste få minutter uden rigtig at gøre andet, før han kom i tanke om et eller andet, nå ja, Nazil personen genkendte mig som dig, da jeg lige gik fordi ham,
( jeg kan ikke lige bruge min højre hånd, så jeg håber i kan leve med jeg skrive sådan)
|
|
|
Post by punja on Apr 26, 2009 11:54:48 GMT -5
Dugrim var stadig lidt forvirrede, men forstod alting bedre da Nazil forklarede det for ham. "tak" sagde Dugrim stille men venligt. Han var egentligt meget glad for alle de tidspunkter Nazil havde hjulpet ham med, selv om det var meget små ting. Han sendte endda et stort smil til Nazil imens han takkede. Det gjorde han ikke så tit igen. "Nå jov, hej william, hvordan kom du ind?"sagde Dugrim med et smil på læber, han havde en ide om det. For hvis William havde slagtet sig herind, ville der nok være meget mere gang i borgen end der var lige nu. Han havde gangteret bare fløjet herind eller sådan noget. Dugrim kiggede hurtigt søgende op af william. Han ville bare være sikke på at han ikke havde andre våben end sit sværd. Han kiggede hurtigt bagud fordi han førte nogle svage fodtrin, han så en tjener dreje ind ad gangen, og vidste han ikke kunne undgå at se dem. Så Dugrim smuttede forbi Nazil og drejede ind på den gang William stod over for, mens han gjorde dette "Der kommer en tjener, bare lige så i ved det" sagde Dugrim imens han smuttede forbi Nazil. Det var ikke helt normalt at en tjener som han så ud som lige nu, var sammen med sådan nogle mennesker. Da han stod så han vidste at tjenerne ikke kunne se ham stoppede Dugrim op. Han smilte over til william, som han nu stod over for.
|
|
|
Post by purple on Apr 26, 2009 13:17:27 GMT -5
((Var lidt i tvivl om hvad der var tale og hvad der ikke var Wiliam, så hvis der er misforståelse, så undskyld på forhånd )) Nazil hørte kun efter hvad Wiliam sagde med et halvt øre, det andet havde nemlig opfattet en anden lyd som det straks gik i gang med at lokalisere, samtidigt med at Dugrim satte i bevægelse, noget der fangede hendes blik så hun drejede hovedet for at se hvorfor han rykkede på sig. Hun nåede ikke selv at lokalisere den nye lyd, før Dugrim pacerede hende og advarede om en tjenere længere nede. Da han havde flyttet sig kunne hun godt se tjeneren, men smilte blot venligt for sig inden hun flyttede blikket på Wiliam, ens mugle forvirret over hvad han havde sagt. Hun havde dog fået fat i at en havde genkendt ham som hende. *Det må være ham den halvblinde. Eller en af de nye. De ser da heller aldrig nogen ting!* Hendes blik fik et lidt skarpt glimt i sig, da hun tænkte over hvordan nogen overhoved kunne tro at hun kunne finde på at være sort med store ødelagte flagermusse agtige vinger på ryggen. Hun havde da lidt mere elegance over sit udseende end det, skulle hun mene. Tjeneren nåede efter hånden ned til dem og nazil flyttede fokus fra Wiliam til den dreng der nu var ganske tæt på. "Hej Lir."Hun smilte venligt til ham og gjorde et lille nik som hilsen. "Hej Nazi." Hans lidt trætte smil tydede på at han var blevet kaldt et sted hen for at gøre en andens sure arbejde, og ganske rigtigt. Efter at have paceret Nazil med et venligt smil, drejede han ned af gangen mod tronsalen, hvor han ved hjørnet bemærkede en han ikke havde set før. Han gjorde et kort nik som gestus, mens han mumlede et lavmælt hej, inden han satte i småløb hen mod døren, åbnede den og skyndte sig ind i tronsalen. han lukkede hurtigt døren bag sig, inden lyden af ham døde ud.Tilbage på gangen havde Nazil drejet sig om efter drengen, og taget et skridt ud i den anden gang, så hun halvt ude på den. Her vente hun sig om mod både Wiliam og Dugrim. "Her på slottet er folk for det meste ligeglade med folk de ikke har set før. Altså med mindre de vækker ekstra opmærksomhed.."Her så hun på Wiliam, med hans våben og hans yderst udsædvandelige udseende. I hvert fald sådan taget hendes bekendtskaber i betragtning. "Hver du glad for at det var ham vi mødte. Den knægt har ikke meget mere end to brikker at rykke rundt med.."Her efter smilte hun svagt til ham, havde det været en hver anden havde de stilt sig spørgene op og set på ham. Dugrim ville måske havde kunne gå, men hun havde ikke kunne forklare Wiliam. "Men der skete jo ingen ting, så lad os komme videre inden en anden kommer forbi."Hun sendte dem begge et venligt smil inden hun vente sig om og gik ned af gangen, der fortsatte på den anden side.
|
|
|
Post by wiliam on Apr 26, 2009 15:44:39 GMT -5
William smilte til drengen da han gik forbi ham, men sagde ikke noget, nå ja Dugrim, du spurgte om hvordan jeg kom ind, jeg fløj bare ind af et vindue, jeg tror ikke jeg kunne tage allle vagtene alene William ventede lidt på at Nazil begyndte at gå, og så gik han bare efter hende og Dugrim. han sagde ikke så meget han kiggede lidt på Dugrim og derefter på Nazil, og derefter ned på sit sværd. og så op på Dugrim og Nazil igen de er vel ikke kraftig bevæbnet, hvis vi møder nogle vagter her på slottet. eller kan du godt snakke dem udenom, hvis der kommer en gruppe vagter..Nazil! William kiggede nu på Nazil
|
|
|
Post by punja on Apr 27, 2009 8:10:08 GMT -5
Dugrim gik efter Nazil, han nikkede til William, forstående nok at han var fløjet ind af vinduet. Han var lidt usikker på hvad han skulle sige til Nazil, så han fulgte bare efter hende. Han var lidt usikker med hensyn til william, så drejed hoved og sendte ham et venskabeligt smil. Det med hensyn til vagterne, ville nok ikke blive det store problem hvis william skiftede form, men ellers ville de sikkert sætte et stort spørgsmåls tegn på hvad han lavede og det skulle der rimelig meget til at forklarere, og det var ikke det bedste sted at lave kamp, inde i slottet snævre gange. "hey william, kunne du ikke lige skifte form?" spurte DUgrim venligt til ham. Han fulgte bare efter Nazil og kunne se foran at gange kom ud i endnu et T-kryds. Han så det over Nazils skuldre, fordi han var en smule højere end hende.
|
|
|
Post by purple on Apr 27, 2009 11:59:14 GMT -5
Nazil så roligt frem for sig da hun kunne høre at de fulgte med. Wiliams stemme lød, og et lidt ireterret udtryk dukkede op i hendes øjne, dog ikke noget de kunne se. *Ja for jeg er her jo KUN for jeres skyld!* Hun skulle lige til at forklare Wilia,, at hun ikke kunne alt, og at hans umidelbare udseende ville blive svært at bortforklare, da Dugrim spurgte ham om han ikke kunne skifte form. Dette fik hende til at lade hver med selv at sige noget, og i stedet blev hun bare ved med at se frem for sig, nu med et mindre ireterret udtryk. Da hun nåede et T-kryds drejede hun til venstre ned af gangen, mens hun hurtigt pegede i modsatte retning. "Den vej føre ned til gæsteværelserne. Den ender blindt." Så trak hun hånden til sig igen og fortsatte ned af gangen, der løb parallelt med tronsalen, uden nogen sinde at møde en vej der førte til tronsalen. I stedet førte den til kontorene. Lidt længere nede af gangen kom der en gang til højre, der mundede ud i en smal trappe, og hun overvejede om hun skulle fortælle dem hvad der var den retning, men der var lidt tid før de var der.
|
|
|
Post by wiliam on Apr 27, 2009 14:27:02 GMT -5
William kiggede på Dugrim, jo det kan jeg godt, hvad vil du have, en hest, et væsen måske dig, eller bare mig selv William kiggede koldt ned på Dugrim, da han hade sagt det, som om det bare var det mest normale. men sandheden var det stigt modsatte. det koste meget energi for ham at lave det. men det gad han ikke sige, da de kom til trappen, gik William hen til trappen og kiggede op, for at se om han kunne se hvad der var der oppe, så skifte han langsomt form til sig selv og tog det første skridt op af trappen
|
|
|
Post by punja on Apr 27, 2009 15:08:52 GMT -5
"Okay" sagde Dugrim venligt til Nazil da hun pegede ned mod den anden agng man kunne gå i T-krydset. Han kiggede hurtigt ned af gangen for at se om der var noget intersant dernde af, men nej det var der ikke bare en kedelig normal gang. Straks da han vente sig om for at følge efter Nazil, selv om gangen var lidt lang, men han ville nødig ende med at fare vild på grund af han lige ville udforske noget mens de fortsatte. Det kunnne godt være han kunne gå i skyggeform, men skygger skal også have noget at leve på. Og han vidste han ikke kunne holde sig i den form til evig tid. Kunne han se gangen som drejede ind til trappen som han ikke vidste der var der inu. Han blev næsten nødtil at springe til side da William kom hastende forbi sig og drejede ned af gangen som han faktisk næsten kun lige have fået øje på. Han kiggede undrene på Nazil efter et tegn som kunne forklarer Williams hastværk. Han brød sig ikke om Williams sure måde at være på havde egentligt ikke lyst til at gå sammen med ham, han var her egentligt kun for at være sammen med Nazil. Det ville han langt hellere end at være sammen med Williams. Så han skyndte sig lidt hen til Nazil, som stadig var et lille stykke foran ham, men stadig et stykke bagved der hvor gangen med trappen begyndte.
|
|
|
Post by purple on Apr 29, 2009 2:17:41 GMT -5
Nazil så roligt efter Wiliam der straks øjnene at gangen havde et lidt mere interessant punkt, en den lige kedelig gang, der så ud til bare at fortsætte. Da han forsvandt rundt om hjørnet kiggede hun sig kort tilbage over skulderen for at se hvor Dugrim var henne, og opdagede at han vist var faldet lidt bag ud. Hun sendte ham et lidt grinene smil, inden hun vente ansigtet frem ad igen. Hun satte farten lidt op for ikke at miste Wiliam af syne, hvis han nu skulle finde på at udforske trappens mål på egen hånd, og da hun nåede hen hvor hun kunne se trappen, kunne hun se at Wiliam havde sat første fod op af vindeltrappen. "Nysgerrig var?" Hendes stemme var let og hendes hastige skridt var blevet en langsom gang, der roligt bar hende hen til trappen og Wiliam. "Men så lad os da kigge nærmere på det." For enden af trappen ville de finde endnu en gang, der så ud til ikke at føre nogle steder hen og som ikke så ud til at indeholde noget. Dette var fordi det var en gang der løb parallelt med prins Harus værelse. Altså den gang han stadig levede, selvfølgelig. Gangen var fyldt med skjulte indgange som tjenestefolkene brugte, men efter at Haru ikke længere var på slottet, var det hele dødet ud. Ingen brugte dem efter hånden, da der ikke var nogen grund til det.
|
|
|
Post by wiliam on Apr 29, 2009 3:28:22 GMT -5
Wiliam vente sig om. og kigged på Nazil. og sagde nå bare det, dt kan vi godt kiggede på William så ud til at være ligeglad med det hun sagde
|
|
|
Post by punja on Apr 29, 2009 10:19:12 GMT -5
Dugrim skyndte sig hen ved siden af Nazil og kiggede hen mod william som allerede havde sat sin fod på det første trin på vej op af trappen. Han fulgte lige så stille efter Nazil, som gik hen mod william og trappen. "Prøv lige at slappe lidt af ,William." Dugrim gik stille og roligt hen mod william, sammen med Nazil. Han kunne godt lide Nazils stemme og udseende. Altid dejligt at kende smukke piger. Han var nu henne vil William et par skridt bag ham. og stod og ventede på at han forsatte, han gad egentligt ikke kigge på ham, så han vendte nu sin opmærksom hed mod Nazil. Og stod og smilte til hende. Han sagde ikke noget, bare stod og smilte til hende imens en masse tanker for igennem hovedet på ham.
|
|