|
Post by wiliam on Apr 15, 2009 15:15:04 GMT -5
William kiggede på Nazil, og smilte det er da ikke noget at være skam over frøken Nazil, godt være du ikke bor lige som de andre. men det at du bor dig giver dig da status. og det der da ikke noget at være smirget over. det høre en sådan smuk frøken jo mange gange om dagen William´s smil bliv lusket med stadig varmt og venligt. ....åh ja, du spurgte os om noget, jeg ved ikke med min fine ven her, men jeg have hørt at der skulle være en så smuk ung dame her på slotte, og efter hvad jeg kan se, må det jo være mig, der kan umuligt være nogen smukke end dig her på slotte William fik nu et stort smil på læben, men om det bare alt sammen var smirger eller hvad prøve man at skjule, undtagen da han omtalte Dugrim som fine ven. det kunne man tydlig set at han ikke mente bogstavligt talt. men at bare mere mente det som at omtalt ham på en pæn måde. ung frøken Nazil, som ikke er tjener, kan du vise mig rundt..måske inde i slotte. eller er det helt umuligt. for det er alt for smuk til kun at se ude fra uden at også at se det inde fra. jeg skal nok lade være med at røre ved noget. hvis jeg ikke må.....der kan jo ikke ske noget ved det William smilte så sødt som en engle, han var jo også en, bare ikke en af de engle med bedst omdømme. han var jo en døds engle. William kiggede ned på Nazil og vente på et svar
|
|
|
Post by punja on Apr 15, 2009 15:35:50 GMT -5
Der gik lige pludselig noget op for Dugrim, den mulighed havde han slet ikke tænkt over, han var rimelig sikker på vad william var ude på, men Dugrim bestemte sig for at han ville følge sin oprindelige plan.men han notered dog deres udseende og navne i hovedet, det er altid godt at vide hvad folk hedder. så han begyndte lige så stille at vandre over mod porten. han venligt siger " Forvel,smutter lige ind på slottet." han skiftede lyn hurtigt udseende så han lignede en af de tjenere han havde set tidligere på dagen. havlt langt lysthår, blå øjne og normalt tjerer tøj. han havde sikkert sig at vagterne ikke så ham, for ellers ville de sikkert ikke have lukket ham ind.
|
|
|
Post by purple on Apr 18, 2009 14:47:24 GMT -5
Nazil smilte blot fortsat. I starten af hans smigren havde hun fundet det sødt, men som han forsatte og en skjult sag begyndte at skinne frem, hævede hun et øjenbryn og kiggede på ham som spurget hun ham om han troede hun var dum. Hendes smil var skævt, og hendes øjenbryn forblev hævet. hun drejede hovedet uden at svare Wiliam, men kiggede i stedet på Dugrim der var på vej mod porten, forvandlet til en tjener med lyst hår. Så kiggede hun ned i jorden samtidigt med at hun vente sig mod Wiliam, da hun så op igen fortalte hendes blik at Wiliam vist nok selv godt vidste at hun ikke havde tænkt sig det. "Det tror jeg godt du ved at jeg ikke kan, Wiliam. Men nu vil jeg følge slottes nye tjener ind gennem porten, for at holde et vågent øje med ham. Så må du jo se om du kan finde en anden kreativ måde at komme ind på.." Hun smilte blidt til ham, med et skarpt glimt i øjet. Hun skulle ikke nye noget af at få to folk ind i slottet, som så viste sig at gøre noget der ville skade hende, hvis nogen fandt ud af det. Hendes liv havde hun for kært, så at komme ind måtte de da selv klare. Hun vente sig roligt om og fulgte efter Dugrim, der lige var blevet lukket ind gennem porten. Efter han var gået ind stod den ene vagt som havde han lige fået en deja vu.
|
|
|
Post by wiliam on Apr 18, 2009 16:33:03 GMT -5
William smilte ondt til Nazil da hun vente sig om og gik ind. han tænke* nå så må jeg jo bare gøre det på den nemme måde, den gode gamle klassike måde* mens han klappet sit sværd. da vagter kiggede på Nazil, i det lille korte tid da hun gik ind gennem porten. bevægede William hurtig sine vinger og fløj op til vinduet, lige da han lukkede vinduet og var kommet ind så han at en vagt kiggede op, mod vinduet. og så væk igen. William stod kort og hold øje med vagterne, for at se om de hade opdaget ham. men det så ikke sådan ud. så smilte William et lusket smil og sagde lavt du har godt nok nogle flotte vinger Nazil. efter han hade sagt det. lave han en forvandling, så han lignet Nazil kropslig med forme. det enester William ikke kunne lave om på var han hud farve, i store tjek, den var blivet lyser, men var stadig mørk. og han have stadig han vinger. han kunne godt lave dem om, så de så de ikke lignet hans egne vinger, men det var der ingen grund til. da Nazil jo ikke have vinger af lige vel. han stemme lød som Nazil´s stemme, bort set fra den var lidt mørker. William kiggede sig lidt omkring for at se hvor han var henne. det var en stor gang. med en masse døre, heldigvis var der ingen på gangen lige nu. William hade stadig sit sværd på sig og stadig det samme tøj som før, så han skulle helst ikke stoppes af nogle folk, som kendte Nazil alt for godt. William gik hen til den første dør og åbnet den på klem, så han lige kunne se om der var nogen dre inde. den var tom. det så ud som om det var et sove kammer. så william lukket døren igen og gik vidre til det næste rum, og gjorde det samme igen. det var også et sove kammer. *er der kun sove kammer her, nå så gå jeg et andet sted hen. gad vidre hvorfor der ingen mennesker er her, de må være i de andre sove kammere. jeg vil helst ikke være her når de vågner* William gik hurtig men stille vidre ned ad gangen og lyttede hele tiden efter om han kunne høre nogen, så han skulle være klar på at komme i nær kontakt med folk. som måske kender Nazil godt
|
|
|
Post by punja on Apr 18, 2009 16:50:02 GMT -5
Da Dugrim var kommet igennem porten så han at Nazil var fulgt efter ham, så da han var ude af vagtens synsvinkel, ventede han på Nazil. Hvorfor følger hun mon efter mig? spurte han til sig selv. han var i vær fald sikker på at, han ikke ville komme i for meget kontakt med andre tjener. Hvorfor kommer hun ikke, jeg gidder snart ikke vente mere, men lige da Dugrim havde bestemt sig for at gå videre kom hun forbi, det sted han stod. så han stak en arm ud og tog fast i hendes skulder og rev hende ind til sig og spurte "Hvorfor følger du efter mig Nazil?" Dugrim gik videre og ind af den nærmeste dør, fordi han ikke ville have for meget opmærksom hed, mens han rev Nazil efter sig
|
|
|
Post by purple on Apr 19, 2009 14:33:07 GMT -5
Nazil tog sig god tid som hun gik over til porten, passerede vagterne med et venligt smil mens hun ud af øjenkrogen kunne se en sort skikkelse flyve ind af et vindue. Roligt gik hun efter Dugrim der var stoppet op lidt væk, og som hun pacerede ham kunne hun mærke et pludseligt, fast greb i hendes skulder. Hun hørte hans stemme som for hende lød en smugle sammenbit. "Måske fordi jeg elsker at gøre nye bekendtskaber?" Det var ikke sagt som et spørgsmål, og 'elsker' blev sagt med et tydelig sarkasme og et par himmelvendte øjne. Hun nåede ikke engang at se på dugrim igen før han trak hende efter sig væk fra vagterne, mor den nærmeste dør. nu kunne hun havde gjort modstand, men hun havde ikke lige noget at bruge sin tid på og Dugrim og Wiliam lignede nogle fyre der kunne sæt fut på eftermiddagen. Så i stedet fulgte hun efter ham med vugge hofter, og fik det næsten til at se ud som om han ikke rev hende efter sig. Da han gik inden for døren lukkede hun den med en legende hånd bag sig, inden hun snorrede en halv omgang om sig selv, så hun rev sig fri fra hans greb og gik ned af en smal gang væk mod ham. "Denne vej.." Hun så over sin skulder mens hun sendte Dugrim et flirtende og legende blik. Så vente hun hovedet og så frem for sig, lige glad med om han fulgte efter. "Altså med mindre du har lyst til at ende i tjenestefolkenes sovegang.." Sagt utrolig roligt, og uden nogen form for bagtanke. hun tænkte bare at hun havde lyst til ikke at blive holdt fast længere. Og så kunne hun ikke forestille sig at dugrim havde tænkt sig at se på arkiteksturen i sovegangen..
|
|
|
Post by wiliam on Apr 19, 2009 15:17:45 GMT -5
William var så småt begyndt at blive en blanding af irreteret og glad, over at der ikke var nogle på den gang han gik på. glad for så, bliv han ikke opdagede, og trunget til at gå endnu og irreteret over at han ikke viste hvorfor folk ikke var her, men så kom han i tanke om at de sikkert var i gang med at spise. William var nu nået hen til enden af gangen, hvor han kunne gå til højre om en trappe, eller til venstre om ja mod noget andet. William valgte at gå til venstre. han gik lidt vidre ned ad gangen om åbnet den sidste dør meget forsigtig. det lignet en tronsal eller sådan noget. William tænke* denne viden kan jeg måske få brug få sener* og så lukkede han døren igen bag sig. han gik lidt rundt i tronsalen, for at se hvordan den så ud, og for at se hvor de forskellig vinduer. føre hen. pludseligt hørte William noget larm bag døren, og han flæj hurtig op til luftet og prøvet at finde noget at gennem sig bag, da døren gik op, og en kom en tjener med skulder langt blond hår og noget sort tøj af en art. William sad så stille han kunne, og ventede på af han skulle gå igen, tjeneren gik ind i rummet og kiggede sig om, sikkert efter nogen, derefter sagde han noget højt til sig selv, som William ikke hørte mens han peget på tronstolen, han gik hen til stolen og kiggede på noget, som han så prøvede at fjerne med sine finger, men han kunne ikke så han gik igen. William tænke* jeg skal nok ikke lande lige nu, han kommer sikkert tilbage, for at fjerne den plet eller hvad det nu var. og ganske rigtig nogle få minutter sener kom han igen med spand og klud.
|
|
|
Post by punja on Apr 20, 2009 0:50:22 GMT -5
Dugrim fulgte bare eftere hende, han havde jo ingen anelse om hvor på slottet de var, "Det kan ikke skade at følge efter hende, hun er trodsalt en smuk pige." "Nazil - Hvor følger de mig egentligt hen, min egen?" spurte Dugrim venligt, mens han kiggede opmærksomt efter hendes svar og tegn på at hun ville lyve, Dugrim ville ikke ende hos alle vagterne og skulle til at kæmpe sig ud. Han satte farten lidt op, så han kom næsten op ved siden af Nazil, men kunne ikke komme helt op ved siden af hende på grund af gangen var for small. Han satte hånden på hendes, skulder og gav den et klem, han vidste egentligt ikke hvorfor han gjorde det.
|
|
|
Post by purple on Apr 20, 2009 3:09:47 GMT -5
At han kaldte hende for 'min egen' fik et lille smil frem på hendes læber. De to fyre var vist ikke kedelige, godt for hun havde kedet sig her på det sidste. Der skete ikke så meget forskelligt på slottet når man havde været der i længere tid, noget de fleste kunne nikke erkendende til. "Vent og se.." Hun mærkede hans hånd på hendes skulle og undrede sig lidt over hvorfor han havde lagt den der, men det var vel bare en måde at vise at han holdt øje med hende. Han virkede ikke dum eller naiv, så det var vel bare en sikkerhedsforanstaltning fra hans side af. De nåede en lille vindeltrappe og Nazil begyndte roligt at bevæge sig op af den. På den nederste etage var der ikke meget andet end arbejdsværelse og tjeneste gange, de mere pragtige ting var på den næste, så som tronsale for eksempel. Da hun nåede op for enden af vindeltrappen, stoppede hun op og vente sig mod trappen for at se om Dugrim var faldet bag efter eller om han stadig var der. "Værsgo. Slottet er dit. De fleste vagter er ude og lede efter prinsessen. Bare ikke rør ved noget." Det sidste var en anmodning fra hendes side af, hun så helst at hun ikke kom i problemer fordi hun havde savnet lidt forandring, og problemer kunne han vel sagtens give hende, selv om han lignede en af tjenestefolkene sådan som han så ud lige nu.
|
|
|
Post by wiliam on Apr 20, 2009 8:38:53 GMT -5
tjener gik hen til tronen, og begyndte på at puse den. William tænke lige hurtig* hvis han nu er helt optaget,kan jeg måske snige mig ud, eller sådan noget.* william prøvede at flyve hen mod døren. det så ud til at gå. men lige inden han hade noget døren, kiggede tjener op. og sagde noget til sig selv igen. William kunne ikke høre andet end han var sur over et eller andet. da tjener var færdig med at snakke. rejsede han sig op, og gik hen mod døren. William tog chancen lidt efter han var gået ud. og landet bløt på gulvet. og gik ud. han han var på vej ned af gangen, af den retnig han var kommet af, da tjener kom igen. hej dig der, hvad laver du her og hvem er du william kiggede op på ham, og skulle var lige ved at sige noget. da han sagde nå det dig!, det kunne du jo bare have sagt!, du plejre jo ikke at gå i sådan noget tøj...nå ja. kan ikke sankke mere. der er jo nogen der er på arbejde nu det sidst sagde han med et smil. William nekket bare og gik hurtig vidrere. * han kendte hende, håber ikke han kender hende alt for godt. men mere bare noget i stil med at han har set hende før her på slotte. ja det må da være sådan noget eller hade han stille mig spørgsmål* William gik hen imod det T-krys han kom fra
|
|
|
Post by punja on Apr 20, 2009 9:26:18 GMT -5
Dugrim var faktisk mere eller mindre snublet over det første trin. Dugrim smilte op ved ordene 'slottet er dit', han var glad fordi han kunne mere eller mindre rende rundt over det hele, finde ud af hvordan slottet var indrettet. "Hvis du vil, vide hvorfor jeg lagde min hånd på din skulder var det fordi jeg ville være sikker på at hvis du lokkede mig i en fælde kunne jeg bruge dig som et skjold." sagde Dugrim venligt. Han bestemte sig for at følge efter Nazil, hun virkede egentligt som en flink pige. Så kunne han jo også snakke med hende. "Du kunne vel ikke,vise mig rundt på slottet, min egen? spurte Dugrim hende venligt og med en smule charme. Han lagde et tydeligt tryk på udtalen af min egen. Han overvejde lidt at gå i sin normale form igen, men nej det kunne være effekttiv at se ud som en tjener vis der skulle komme nogle vagter.
|
|
|
Post by purple on Apr 22, 2009 5:17:58 GMT -5
Nazil havde lagt hænderne over kors, afslappet uden at der lå mere i det. Ved hans snak om at bruge hende som skjol, hans hun smilende rystet på hovedet. *Ja for det ville jo virke. Første angreb og jeg var død, og du ville ikke have et skjol mere.* Hun var kla over hvilken stilling hun havde og hvor betydningsløs hun var i hvilke situationer, og lige en situation som den Dugrim fremlagde, der havde hun ikke alt for høje tanker om sig selv. Hun begyndte roligt at gå videre, med hænderne ned langs siden, hun nåede kun at tage et skridt eller to før hun hørte Dugrims stemme igen, denne gang lidt mere charmerende end før. En smugle overrasket stoppede hun op og så på ham, fra top til tå og fra tå til top. "Ja hvorfor ikke." Hun sendte ham et flirtende smil, uden selv at tænke over det, før hun så vente sig om igen og gik videre. "Den her gang er en af de mest brugte. Tjeneste folkene bruger den når de skal frem og tilbage mellem denne og de andre etager, og de fleste af de kongelige bruger den også til dette." Hun pacerede et vindue og pegede fraværende ud af det. "Slotsparken. I øjeblikket er de ansatte i gang med at gøre den sommerklar, selv om den ikke bliver brugt særlig meget.." Hun drejede smilende hovedet og så på Dugrim for at se om han var med. "Når denne gang slutter, munder den ud i en anden gang, som er den folk bruger når de skal til tronsalen.." Hun vente hovedet igen og fortsatte ned af gangen, der drejede og sluttede ved en bred gang der var smukt udsmykket. For enden kunne man se den store trappe, som de fine folk kom op af når de skulle til tronsalen.
|
|
|
Post by wiliam on Apr 22, 2009 7:06:43 GMT -5
William var lige nået til T-krydes. da han hørte en stemme som lød bekendte. den var få meter fra ham. og kom fra den højre side (den sgang du går på Nazil) han overvejret hurtig om han skulle gå ud af sin nye form, eller om hvad han skulle gøre. men bliv enig med sig selv at det kunne han ikke nå. han gik hen til væggen og stod tæt op af væggen, så det kunne være at han ikke bliv opdaget, da William kunne høre 4 fodtrin, så Nazil måtte gå sammen med en. William stod og ventede på at de skulle komme mens han tænke på hvad han skulle sige hvis han bliv opdaget. hans var jo ikke uddannet spion men kriger
|
|
|
Post by punja on Apr 22, 2009 9:51:24 GMT -5
Dugrim undrede sig lidt over hun gik, og stoppede igen, men ikke mere da hun kiggede på Dugrim fra top til tå. Dugrim nikkede lidt til alle de indformationer han fik, mens han fulgte efter hende. Da han kiggede ud af vinduet, blev han overrasket over det syn der mødte ham, slotspakken var langt pænere end de få haver han før havde set, så han stoppede lidt op og kiggede derud. Dugrim vendte sig over mod Nazil igen, og så hun var et lille stykke længere fremme, så han små løb derhen så han var bag hende igen. " Hvor bor du egentligt henne af på slottet? sådan en smuk kvinde som dig, kan da ikke bo nede omkring tjenerene." sagde han venligt, og med et stor smil. Han havde slet ingen stedsans lige nu, han vidste kun at de var på anden etages, et sted i nærheden af tronsalen. "Det var da altid noget" tænkte Dugrim. Han var næsten fuldstændig sikker på at hun var en god person at have som sin ven.
|
|
|
Post by purple on Apr 23, 2009 5:04:42 GMT -5
Nazil opdagede ikke at Dugrim var stoppet op og så ud af vinduet, og det var først da han spurgte hende om noget, at hun stoppede op og vente sig om mod ham med et smil. Da hun gjorde dette stod hun midt i gangkrydset, men så ikke lige med det samme Wiliam, da hun koncenterede sig om Dugrim. "Jeg bor på næste etage. Sammen med de lidt højere rangserende tjenestefolk. De almindelige tjenestefolk bor mere på fællesværelser, jeg har mit eget. Men forskellen mellem deres ogmit værelse, er ubetydelig." Hun smilte roligt og vente sig nu om igen, hvilket gjorde at hun vente sig mod Wiliam og fik øje på ham. Selv om han havde taget hendes skikkelse, var den sorte hud og de sorte vinger ikke til at tage fejl af. "Jamen hej Wiliam." Hun smilte imødekommene til ham og vente sig helt om, hvor efter hun vente sig mod døren til tronsalen for at vise den frem til Dugrim. Hun havde ingen planer om at vise ham mere en det åbenlyste, de skjulte gange og koridore, som tjenestefolkene brugte, ville hun ikke vise frem.
|
|