|
Stien
Apr 20, 2009 10:10:43 GMT -5
Post by ghoul on Apr 20, 2009 10:10:43 GMT -5
Det var midt om natten, og Den Mørke Skov var sort som nattehimlen, og intet bevægelse kunne registreres. Ulves Hylen kunne høres i det fjerne, og naturlige lyde kunne nemt blive misforstået for bevægelse af en hemmelighedsfuld skikkelse. Stien der gik igennem hele Mørkeskoven, og førte langt ind i den, langt ind i det lumske mørke hvor end ikke solskin ville kunne trænge igennem. Kun få steder trængte månens lys igennem de tykke trætoppe, og stien var den eneste mindre lysning i miles omkreds. ingen var på stien, der var masser af andre steder at færdes. Lidt væk fra stien imellem træernes tykke stammer og buskenes mørke hele, kunne man ane en stor mørk skikkelse. Khaine havde begivet sig ud i det mørke som han nu engang elskede, i sin søgen efter svar. Hans vinger var foldet godt på ryggen, og han fik ikke i andet end hans markante, slidte klæde... og med hans naturligt mørke hud var han svar at spotte. Hans isblå øjne var de eneste som kunne ses i mørket hvis man ellers kiggede direkte på dem, og med dem havde han et ekseptionelt syn i mørket.
|
|
|
Stien
Apr 20, 2009 10:20:35 GMT -5
Post by Aura on Apr 20, 2009 10:20:35 GMT -5
Ikke langt fra den markante sti der gik igennem hele skoven stod Aura. Hun var godt skjult i en helt sort jakke og med tilhørende sorte bukser der begge var en anelse for store til hendes krop. Fra den højhalsede jakke kunne man svagt ane hendes ansigt og de blå øjne der spejdede ud i det uendelige mørke. Aura var selv forundret over sin egen stedsans. Normalt farede hun højst vildt en gang i den sorte skov på vej hjem fra de nærliggende landsbyer.. men denne gang var der noget fuldstændig galt med hendes indre kort og derfor var dette nu 3 gang hun fandt sig selv gå i ring. Et lille frustreret suk undslap hendes læber hvorefter hun lod blikket glide hen over de forskellige træer. I håb om at kunne huske sine omgivelser. Hvis det ikke var fordi hun var så stædig og nægtede at bruge sine vinger eller følge hovedvejen ville hun måske have haft en bedre chance for at finde tilbage.. Men nej.. Ligenu var hun så ekstremt stædig. Nægtede at bruge sine smukke sorte vinger der urørt sad på hendes ryg.. Og nægtede desuden at følge hovedvejen da denne var en stor omvej ifølge hende. Diskret puttede hun sit lange mørke blå hår om i kraven på sin jakke og lod derefter ganske hurtigt fingrene strejfe den lille kniv hun havde sidende tæt på sit liv. Egentlig var hun hverken paranoid, nervøs eller bange.. Hun havde blot efterhånden lært at altid være på den sikre side.
|
|
|
Stien
Apr 20, 2009 10:28:29 GMT -5
Post by ghoul on Apr 20, 2009 10:28:29 GMT -5
Khaine satte sig på hug, langsomt og elegant, uden at brække nogle grene på trods af hans størrelse. han lod en finger strejfe jorden, og førte den om til næsen. Blod. Han så sig omkring, og så ligeledes fodspor ved siden af. Fodspor fra fine sko, og blodet lugtede sødt. han mistænkte det at have været de elver-frikæmpere der havde angrebet ham tidligere på ugen. Siden blodet ikke var hans, gik han ud fra at blodet tilhørte den elver han dræbte. han blev siddende på hug og sørgede for at hans sanser var stærkt opmærksomme på sine omgivelser. Pludselig kunne han høre en lyd, en lyd han ikke havde hørt i de timer han havde gået rundt i skoven. han så sig om i den retning lyden kom fra, og med hans gode syn, kune han ane en skikkelse i det fjerne imellem træerne lidt fra stien. Han spredte hurtigt sine vinger ud, og med ét slag var han oppe i luften imellem træerne. der skulle ikke mere end ét slag til inden han saf på en solid gren på et stort træ. han spejdede i retningen. Og troede helt klart at det var frihedskæmpere. Hans klør gjorde at han nemt kunne holde balancen på grenen om så han hang nedaf eller vandret. han havde ingen våben eller form for rustning, blot hans klør.
|
|
|
Stien
Apr 20, 2009 10:38:29 GMT -5
Post by Aura on Apr 20, 2009 10:38:29 GMT -5
Aura begyndte at vandre imod en vej hun endnu ikke havde taget som selvfølgelig var langt væk fra hovedvejen endnu engang. Alt imens hun gik holdt hun ganske automatisk sin hånd let på den lille kniv ved hendes liv imens hendes øjne var rolige og kolde som altid. På grund af sine missioner der havde med spionage at gøre kendte hun til mange vandre historier om den sorte skov. Den ene værer end den anden. Alt fra onde spøgelser der forsøgte at finde vile til en gruppe af landevejsrøvere der røvede mændene og voldtog kvinderne. Ikke ligefrem noget der ville falde i Aura's smag desværre. Et lille suk undslap hendes læber blot et kort sekund før hun hurtigt vendte blikket ind imod træ kronerne fremme for sig. Måske havde det bare været hendes indbildning men hun var 99% sikker på at hun havde hørt en skiggelse i luften. Måske bare en fugl... Men så en meget stor fugl var hun sikker på. hurtigt trak hun kraven på sin jakke helt op så den dækkede det nederste af hendes ansigt hvorefter hun satte farten op med sine rolige blå øjne på udkig efter potentiele fremmede dyr eller væsner.
|
|
|
Stien
Apr 20, 2009 10:48:15 GMT -5
Post by ghoul on Apr 20, 2009 10:48:15 GMT -5
Khaine sad stadig og spejdede efter lyden, og kunne lidt efter lidt høre tydelig bevægelse. Han satte af fra grenen og hen til et andet sort træ. han så ned imod jorden med sit gode syn, og kunne nu tydeligt se omridset af en skikkelse ved skovbunden. Vedkomne måtte tydeligvis have hørt ham siden farten var blevet sat op. Hans ansigtsudtryk var stadig koldt og intet tydede på nogen form for dræberinstinkt eller overlegenhed, Sådan var han ikke. Han slog altid ihjel med koldt blod, og han var trods alt på jagt efter frihedskæmpere som måtte lyske rundt i skovbunden. Han satte igen af fra grenen og bredte sine vinger ud. med elegante og fldende bevægelser fløj han imellem træernes stammer, og satte kursen imod skikkelsen med et fast blik. Han fløj ned med høj fart og næsten lydløst, og strejfede skikkelsen med sine klør, blot for at registrere en form for reaktion. Han gik altid ud fra at det var et simpelt menneske eller gammel kone hvis skikkelsen ville sætte farten op og skrige. han landede på en gren højt oppe i træerne igen, lige så langt væk at han stadig kunne se skikkelsen.
|
|
|
Stien
Apr 20, 2009 11:36:57 GMT -5
Post by Aura on Apr 20, 2009 11:36:57 GMT -5
Aura fortsatte i det halv hurtige tempo imens hendes blå øjne som altid var opmærksomme og vågne. Kun fordi hun var opmærksom kunne hun tydeligt høre lyden af det store væsen der fløj imellem træerne ikke langt fra hende. Hvilket umuligt kunne være et tilfælde. Hvis det blot havde været en stor fugl ville den næppe flyve omkring hende på den måde men rettere være fløjet videre hvor end den var på vej hen. Nej, dette væsen cirklede tydeligvis om hende som hvis hun netop var blevet udset som aftensmaden. Istedet for blot at strejfe sin lille kniv lod hun nu hele hånden folde sig om skaftet hvorefter hun stoppede op netop det sekund hvor væsnet dykkede i sit angreb. Oprindeligt ville hun have trækket sin kniv og skåret væsnet i det den fløj imod hende.. Men da det gik op for hende at væsnet var en Dødsengel og ikke var gået efter et direkte angreb gav hun slip på kniven og trådte blot et skridt til siden i det den fløj forbi. Hendes blå øjne spejdede op imod himlen i det næste sekund for at finde den ukendte angriber. På trods af hun havde lovet sig selv ikke at flyve slog hun nu sine sorte vinger ud i en enkelt langsom bevægelse hvorefter hun fløj let og elegant op imod sin angriber.. Den kolde og hårde aftenvind gjorde at hendes store sorte jakke plafrede let omkring hende og både hendes ansigt og lange mørke blå hår blev fuldt synligt. "Giv dem til kende!" Råbte hun halv højt i forsøg på at få identiteten på den ukendte døds engel. Ikke at hun forventede at få et svar men af ren høflighed mente hun det var på sin plads at give væsnet en chance før hun kategoriserede ham eller hende som en gal dræber uden intelligens eller manere.
|
|
|
Stien
Apr 20, 2009 11:55:42 GMT -5
Post by ghoul on Apr 20, 2009 11:55:42 GMT -5
Khaine sad afventende på grenen og holdte øje med skikkelsen. Han hævede sit øjenbryn da skikkelsen på en måde blev større, og lettede fra jorden. han kunne kun se etmindre omrids. Han sad parat til at sætte af fra grenen da en kvindelig stemme kunne høres. Han genkendte denne stemme med det samme. og lod sig i dette øjeblik falde imod jorden. Da han var få meter fra jorden rullede han rundt og landede som altid elegant på sine ben. Han stillede sig oprejst og begyndte langsomt at gå hen imod stien, siden den var hans eneste form for retning, og han ville ikke for langt væk fra den. Han kiggede flygtigt op imod luften, med hænderne bag på ryggen og vingerne foldet. "Deres tilstedeværelse herude overrasker mig dybt" sage han blot koldt med sin dybe og næsten majestætiske stemme. han blev ved med at gå rimelig langsomt og med lange og elegante skridt.
|
|
|
Stien
Apr 20, 2009 12:07:04 GMT -5
Post by Aura on Apr 20, 2009 12:07:04 GMT -5
Aura var sådan set fuldt parat til at give dødsenglen igen lige da den begyndte at dykke og kort tid efter landede på jorden. Denne handling forvirrede hende utrolig meget da hun ellers havde været ret så overbevist om at væsnet ikke just var venlig sindet og på den anden side heller ikke ville trække sig efter at have dykket imod hende på den måde som han nu havde gjort. Netop i det øjeblik, at dødsenglen talte og hun fik en fornemelse af hans stemme faldt alle brikker på plads. Hun havde netop været et offer for Khaine, mørkeridderens jagt på lys væsner. Et lettere irriteret suk undslap hendes mund i det hun havde gearet sig selv alt for meget op over en situation der blot var en rigtig dårlig misforståelse fra deres begges sider. Helt unødvendigt mildest talt. Med en let glidende bevægelse fløj hun ned imod jorden igen blot for at svæve en meter over Khaine der nu tydeligvis på vej imod hovedvejen igen. "Hvorfor det?, jeg har også ærinder ude for slottets mure som de tydeligvis burde vide" Auras klare blå øjne vilede faretruende stift og dog roligt på ham hvorefter hun efter få sekunder landede på jorden lige vedsiden af ham. "Desuden ville det være rart hvis de rent faktisk checkede hvad de angreb før de besluttede at sætte klørene i mig"
|
|
|
Stien
Apr 20, 2009 12:15:33 GMT -5
Post by ghoul on Apr 20, 2009 12:15:33 GMT -5
Khaine gik stadig roligt og kiggede end ikke på hende da hun svævede over ham. Hans isblå øjne var fokuseret på omgivelserne og den retning var gik i, i stedet for hende. han sagde ikke noget, og da hun landede ved siden af ham, skænkede han hende dog et blik. dog med et stadig uændret og koldt ansigts udtryk. På trods af at han ikke stolede på andre individer eller væsner, så havde han dog stor respekt for de andre Mørkeriddere, måske undtagen kamistra, som han absolut ingen respekt havde overfor. Aura var i hans øjne en talentfuld Dødsengel med stor potentiale... men det var dog ikke hans opgave at bedømme sine "kollegaer". "Så må de spørge dem selv om jeg rent faktisk angreb dem, eller om jeg overhoved satte mine klør i dem" sagde han efter lidt tids stilhed. han kiggede på hende igen, og gik med ret ryg, og stadig med armene omme bag ryggen. "Men en undskyldning burde være på sin plads fra min side Frøken" sagde han lidt efter og smilte en smule skævt og skummelt, dog uden at kigge på hende.
|
|
|
Stien
Apr 20, 2009 12:43:42 GMT -5
Post by Aura on Apr 20, 2009 12:43:42 GMT -5
Aura fulgte med Khaine i hans tempo imens hendes klare blå øjne vilede lettere undersøgende på ham fra tid til anden. Dog ikke mere end hvad civiliserede mennesker ville tillade sig at kigge på hinanden. Egentlig havde Aura aldrig rigtig tænkt over Khaine som person. Det interesserede hende heller ikke synderligt.. Men ikke desto mindre havde hun i tidens løb fået det indtryk at han var dygtig kriger og bestemt var betroet indenfor de mørkeriddere. Højst sandsynligt på grund af sine evner og loyalitet. dette gjorde at hun følte en vis respekt for ham som hun ellers kun havde for få. Aura nikkede ganske kort og forstående da han forklarede at han som sådan ikke havde angrebet hende. Det kunne hun selvfølgelig forstå men ikke desto mindre havde han heller ikke været specielt venligt sindet imod hende. "Det er iorden, ingen skade sket" mumlede hun lidt overvejende imens hun så lidt halv undrende på det skæve smil han diskede op sammen med sin undskyldning. Tjaaa.. man kunne vel ikke forlange at en kriger både havde fysikken og charmen? "Nu er jeg lidt nysgerrig.." Startede hun i en rolig og en anelse tom tone. "Jeg går udfra at de har jagtet frihedskæmpere i denne skov.. har det været en positiv aktion?"
|
|
|
Stien
Apr 20, 2009 12:53:19 GMT -5
Post by ghoul on Apr 20, 2009 12:53:19 GMT -5
Khaine gik i sit langsomme tempo, dog stadig med undersøgende blikke på omgivelserne, og ikke mindst jorden de trådte på... for så vidt han var informeret så havde elverne fyldt denne skov med de verse fælder. han skænkede hende ikke et blik, og det skæve smil blev fjernet fra hans ansigt, og igen blev det kolde udtryk vist. "Intet denne nat desværre" svarede han bare roligt og kiggede over mod det sted hvor han havde fundet blodet og fodsporet. Modsat visse andre havde han en ekseptionel stedsans, bare så længe han var i nærheden af stien, og vidste lige nøjagtig hvor blodet lagde, og kunne også huske hvilke grene han havde landet på i træernes toppe. Faktisk kostbar viden hvis man skulle være i brug for et høj sted med hans vægt. "Det var netop i dette område jeg først stødte ind i disse frihedskæmpere... er blot ved at finde ud af hvilken rute de har taget efter mødet... men desværre er elvere så lette til fods at fodspor er svært at registrere" sagde han roligt med sin dybe stemme, dog uden at kigge på hende. han var ikke hvad man ville kalde høflig, men kendte sin plads, og den var hverken højere eller lavere end Aura.
|
|
|
Stien
Apr 20, 2009 13:08:00 GMT -5
Post by Aura on Apr 20, 2009 13:08:00 GMT -5
Aura vadede stadig roligt efter ham i samme tempo dog med blikket rettet svagt imod den stjernefri himmel der hang over deres hoveder. Egentlig ønskede hun bare at komme tilbage til slottet på nuværende tidspunkt. Ikke så meget fordi hun var fysisk træt men blot fordi hun havde vigtige informationer at dele med dem der var hendes informationer værdige. Hvilket var forbavsende få. I det Khaine forklarede om elverne og at han forsøgte at finde deres rute slog hun lettere tænkende blik op i det der var en god chance for at hun ville kunne identificere disse elvere hvis hun så dem efter dette møde. Selvom man ikke skulle tro det på grund af Aura's halv dårlige stedsans fejlede hendes hukommelse ingenting så hvis lejligheden bød sig ville hun have en god chance for at kunne genkende beskrivelsen af en elver hvis hun fik den. "Kan de huske hvordan de så ud? eller var der nogen speciele kendetegn ved dem?" Hun lod blikket let strejfe jorden et kort sekund før hun atter så op på Khaine's ansigt af ren høflighed. Hun foretrak at have øjenkontakt når hun snakkede med folk hvilket måske ikke var så mærkeligt. "Jeg kommer som sagt vidt omkring, så chancen er at jeg skulle støde på disse elvere i en af de nærliggende byer hvor jeg er udstationeret for tiden"
|
|
|
Stien
Apr 20, 2009 13:16:11 GMT -5
Post by ghoul on Apr 20, 2009 13:16:11 GMT -5
Khaine stoppede op, siden de nu var nået til det sted hvor blodet lå i en mindre, lidt tørret pøl. Han bukkede sig ned og kiggede efter flere fodspor. Khaine var fuldstændig ligeglad med visse informationer han gav til de andre Mørkeriddere før han selv snakkede med Kongen. Han havde været ude for op til flere gange at en anden var gået til kongen før han selv havde, med den information han selv havde indsamlet. Dog var Khaine ikke interesseret i berømthed eller credit... det eneste der betød noget var at han, en dødengel fra de kolde bjerge i nord, var nået til det punkt hvor han tjente den mægtigste konge som nogensinde havde hersket over disse lande. "den ene har... eller... havde en tatovering op langs halsen og op til panden. det var den eneste jeg formåede at slå ihjel under angrebet" svarede han roligt og gik et par skridt videre og fandt et fodspor mere. Fordybet i sit arbejde kiggede han ikke på Aura, men luttede dog stadig intenst til hvad hun nu skulle have at sige.
|
|
|
Stien
Apr 20, 2009 13:38:18 GMT -5
Post by Aura on Apr 20, 2009 13:38:18 GMT -5
Aura stoppede op i det samme Khaine gjorde det og lod roligt blikket glide ned på den lille udtørede blod pøl Khaine tydeligvis havde interesse i. Ved informationen om tatoveringen den ene elver besad kunne Aura ikke undgå at trække ganske svagt på sit smilebånd. "Rimelig belejligt må jeg indrømme" Svarede hun blot i en let overvejende tone eftersom hun synes det var lidt halv komisk at frihedskæmperne skulle have tatoveringer i ansigtet så man kunne kende dem fra hinanden. "Jeg tvivler dog på at de alle sammen skulle have den samme tatovering.. ville næsten være lidt for let ikke sandt?" Hun grinte ganske kort af det selvom grinet hurtigt forsvandt igen eftersom det gik op for hende at der ikke var nogen grund til at spille sød og god pige når hun var i det selvskab hun befandt sig. Efter en kort rømmelse fortsatte hun i en anelse køligere tone men aldrig direkte fjendtlig. "Andet jeg burde bide mærke i? hvordan de var klædt eventuelt"
|
|
|
Stien
Apr 21, 2009 14:36:05 GMT -5
Post by ghoul on Apr 21, 2009 14:36:05 GMT -5
Khaine havde taget et par ekstra skridt og fundet noget som mere eller mindre lagde under noget jord. han tog sin hånd og gravede noget jord væk, og tog genstanden op i hånden. Han betragtede den... det var et stykke klæde, guldbelagt klæde. Dette satte skub i hans erindring, og han huskede nu hvordan de var klædt. Da Aura sagde noget mere eller mindre "dumt" som var fuldstændig ude af kontekst kiggede han koldt på hende og hævede sit øjenbryn. Han lod det dog ligge og rejste sig op. "de var iklædt grønne, guldbelagte klæder, med mørk rustning." sagde han roligt og så sig om igen. Han troede han havde hørt noget og vendte sig om. Han kunne dog ikke se noget, og kiggede ud imod stien. Han lod det i midlertidig ligge. Han kiggede igen på Aura. "jeg mistænker dog Sigøjnerne for at huse disse forræddere." sagde han igen, og kom lidt i tanke om at han skulle have undersøgt Gravstederne inden han lagde sig til hvile. Han kendte denne skov ud og ind, siden hans "hjem" ikke var ret langt derfra længere inde i skovens dyb. Han nød stilheden herinde, og galskaben man følte kravle igennem én kunne dog virke til éns fordel.
|
|